Bezoek, toetsweek en de Christoffelberg

25 maart 2018 - Curaçao, Nederlandse Antillen

Bon Nochi lezers van mijn blog,

Op het moment van het schrijven van deze blog  zit ik ongeveer 6 weken op het eiland en is er alweer voldoende gebeurd in mijn leven op Curacao. 

De week van 12-18  maart:

Deze week stond voornamelijk in het teken van het bezoek van mijn vader en broer die er waren. Ik heb ze laten zien wat mij hier bezig  houdt zo ben ik bijvoorbeeld even met ze langs mijn stageschool gereden.

Ook heb ik met mijn vader, broer en huisgenoten gewaterskied op mijn verjaardag, dit was een erg vette ervaring. Zelf had ik dit al eens vaker achter een boot gedaan maar omdat dit alweer een paar jaar geleden was, had ik in het begin wat opstartproblemen. Op een gegeven moment ging het weer als vanouds en lukte het goed om te blijven staan op de waterski's. Video's van het waterskiën zijn te vinden onder het kopje video's (dit wordt in de rechter balk weergegeven). Verder was het deze week toetsweek op stage waardoor ik geen lessen hoefde te geven maar vooral (reserve) surveillant ben geweest. Wat betreft surveilleren heb ik eigenlijk geen verschillen kunnen ontdekken met Nederland. Het blijft een saaie bedoening om voor een klas op te moeten letten of een leerling spiekt of niet. Het was voor mij daarentegen wel prettig dat de toetsweek deze week was, omdat ik hierdoor deze week geen lessen hoefde voor te bereiden waardoor ik voldoende tijd had om leuke dingen te ondernemen met mijn vader en broer. Op 18 maart vlogen mijn broer en vader weer terug naar Nederland nadat ik met beiden een erg leuke anderhalve week heb gehad.

De week van 19-25 maart

Deze week mocht ik gelukkig weer gewone lessen geven aan mijn leerlingen en speelden we op donderdag een potje zaalvoetbal tegen de leerlingen. Helaas verloren we met 9-6 maar er werd veel gelachen en hier en daar was mooi voetbal te zien.

Deze paasviering was op vrijdag wat voor ons wel bijzonder was om mee te maken. Wat ik hier vooral merk is dat de Curacaose bevolking een stuk geloviger is dan in Nederland. De paasviering was grotendeels in het Papiaments waardoor we er helaas weinig van konden volgen maar het was wel leuk om een keer meegemaakt te hebben. Hierna werden er op school allerlei spelletjes gespeeld met de leerlingen in verschillende lokalen en werd er geluncht met pizza. Ik moest samen met een andere stagiair (Rederik) in een lokaal op de kinderen letten en toen wij ze even muzikale bijscholing wilde geven in de vorm van het opzetten van verscheidene nummers van André Hazes. Hebben we geleerd dat André Hazes niet bepaald in de smaak viel bij onze leerlingen binnen de kortste keren was het lokaal leeg en hebben we de poging maar gestaakt.

Verder hadden we deze week alweer autopech, we moesten een autoband laten plakken. In totaal hebben we nu in 6 weken meer mankementen met de auto's gehad dan ik verder in 21 jaar bij elkaar heb meegemaakt. Het is te hopen dat dit de laatste keer autopech was, maar dit zal me benieuwen.

Zondag 25 maart hebben we de Christoffelberg beklommen, waar we uiteindelijk 2 uur en 45 minuten over gedaan hebben. Deze klim was minder zwaar dan ik vooraf had gedacht maar daardoor niet minder mooi. Het uitzicht boven op de berg was namelijk werkelijk fenomenaal en we hadden daarnaast een erg leuke ochtend gehad. Hierna namen zijn we gaan chillen op de grote knip, iets wat we wel verdiend hadden na bijna 3 uur klimmen en klauteren. 

Tot nu toe bevalt het dus nog steeds erg goed op het eiland. Het vakantiegevoel is bij mij eigenlijk nog steeds niet weggegaan en ik heb dan ook erg veel zin in komende weken.

Ayo! 

Joost Claessens, Student docent economie, vierde leerjaar, Hogeschool Arnhem Nijmegen

Foto 25-03-18 09 16 15

Foto 25-03-18 09 04 36

Foto 22-03-18 22 17 55

29260994_1759165744105029_6381884333099057152_n

Foto’s

2 Reacties

  1. Truus Hermans:
    29 maart 2018
    Joost,
    Het blijft genieten, concludeer ik.
    En wat betreft die André-Hazesles: schoot jullie improvisatietalent op dat gebied tekort?
    Groetjes,
    Truus
  2. Joost Claessens:
    30 maart 2018
    @Truus

    Het blijft inderdaad genieten.
    Ik zou het meer wijten aan het niet erkennen van muzikaal talent door de leerling, maar het kan natuurlijk ook aan ons improvisatietalent liggen. Ligt er natuurlijk aan hoe je het bekijkt.